دستش رو دور لبه ی لیوان نوشیدنیش کشید، از الکل متنفر بود، اما اتفاقاتی که این اواخر براش پیش اومده بود براش چاره دیگه ای نذاشته بود. موهای رنگ شده‌ش که تا روی بازوهاش بود دور و برش افتاده بود. چشم های اقیانوسی رنگش مثل همیشه می درخشید اما حتی این درخشش هم توانایی پنهان کردن آثار خستگی شدید دختر رو نداشت
حقیقتا به نظرم حتما باید لینک این پست رو میذاشتم و دعوتتون میکردم به دیدنش
پ.ن:اگه کسی این سریالو دیده حتما بگهD:✨
پ.ن2: تتو های جینکس شبیه آرم آکاتسوکی نیست؟ :))))
انیمه لایف عزیزم، تولد مبارک
الان یک ساله شدی...
یک سال پیش، دقیقا وقتی این وب رو بدون هیچ هدف خاصی درست کردم، یه آدم دیگه بودم...
من فعلی، با من یک سال پیش به اندازه زمین تا آسمون فرق داره... درست همونطور که من امروز با من دیروز فرق داره
با اینکه یک سال رو با تو گذروندم، نمتونم بگم که دوستت دارم، ولی ازت بدمم نمیاد
میشه گفت که هیچ کار خاصی با هم نکردیم، فقط خاطرات تلخ رو با هم سهیم شدیم. و من از این بابت خوشحالم...
دوست دارم از این بعد هم خاطراتم رو باهات به اشتراک بزارم، دوست دارم باز با هم رشد کنیم و بزرگ شیم. البته این بار بدون صدمه دیدن
دستی به سر و روت کشیدم... و الان به من آرامش میدی:)
بیا با هم در تاریکی شب غرق شیم و همراه با بارون اشک بریزیم..ابر های صورتی و آبی رو نگاه کنیم و با پاهای برهنه لب ساحل قدم بزنیم، پیشرفت کنیم و یه روز برگردیم و همه اینا رو مرور کنیم و با دیدنشون یه لبخند بزرگ بزنیم...:)
سلام کلارای عزیزم:)
این اولین نامه ایه که برات مینویسم... دوست داشتم یه چیز خاص باشه ولی متاسفانه فقط یه مشت چیز درهم برهمه
ولی خب میتونم صورتت رو وقتی که میگی اصلا هم درهم برهم نیست تصور کنم :)
